De omslag van Alleen op de kermis toont de gezellige drukte die op een kermis heerst: twee jongens die elkaar uitdagen met een speelgoedpistool, een man met oorring die zijn frietjes eet terwijl een deftige dame een frietje steelt en een vrolijke vrouw met een reusachtige knuffel in haar armen. Tussen deze kleurrijke en bonte stoet zien we echter een bang jongetje dat zich tussen de massa wringt. 
Juul is met zijn moeder op de kermis. Het verhaal begint bij de schiettent waar de jongen één punt wint, veel te weinig voor de knuffelbeer die hij graag wil. De beer lijkt met Juul te communiceren, maar Juuls moeder trekt hem weg. Ze heeft nog net genoeg geld voor een ritje in de draaimolen. Net wanneer Juul de bal boven zijn hoofd grijpt, roept mama iets. Als het ritje voorbij is, ziet Juul haar niet meer. In paniek loopt hij weg en doorkruist de hele kermis op zoek naar haar. Ze is niet in het spookhuis, niet bij de rupsbaan en ook niet bij de botsauto’s.
De tekst bestaat uit korte zinnen die allemaal op een nieuwe regel beginnen en is goed aangepast aan het beoogde leesniveau. Af en toe staat een zin in het rood om bepaalde gebeurtenissen extra in de verf te zetten: '"Laat ons door!", roept mama’, ‘"Kijk, mama! Kijk! Ik mag nog een keer"’ enzovoort. Ook wanneer Juul ontdekt dat mama weg is, staat in grote rode letters ‘Stop!’. De jongen is in paniek en beseft amper wat er rondom hem gebeurt, maar de lezers ontdekken de botsauto’s, het spookkasteel, de rupsbaan enzovoort. De lezertjes zullen beseffen dat Juul beter bij de draaimolen was gebleven. Moeder en zoon vinden elkaar echter terug bij de schiettent waar het verhaal begon. Juuls moeder heeft het gevoel dat ze hen daar wel zal terugvinden, terwijl Juul daar eerder toevallig belandt.
De kleurrijke illustraties geven de sfeer op de kermis levendig weer. De draaimolen hangt vol lichtjes en heeft auto’s in talrijke kleuren en de tekeningen in het spookhuis zijn volledig in het zwart. Het verhaal eindigt met het vinden van een kaartje waarop staat ‘schietkraam 10 punten’. Op de laatste tekening staat een lachende Juul afgebeeld met de beer in zijn armen. [Emilie Vanpeteghem] Verberg tekst

Juul is met mama op de kermis. Na de schiettent mag Juul nog één keer in de draaimolen. Als hij uitgedraaid is, ziet hij mama nergens meer. Het is erg druk op de kermis en de lucht zit vol met 'kermisherrie'. Juul is bang en komt bijna niet door de mensenmassa heen. Na lang zoeken, kruipen en klimmen vindt hij mama weer terug bij de schiettent, waar ze een verrassing voor hem heeft. Eenvoudig en herkenbaar verhaaltje over de angst om als kind mama kwijt te raken in een drukke mensenmassa. Geschreven in gemakkelijke en directe taal met veel dialoog en af en toe beeldend taalgebruik ('traag, als slakken met buikpijn'). De korte zinnen, die telkens op een nieuwe regel beginnen, bevatten tweelettergrepige en een enkel drielettergrepig woord, hoofdletters en interpunctie, AVI-M4. Gedrukt in een breed schreefloos lettertype. De tekstblokken worden omringd door heel veel in grootte variërende en bij de sfeer passende gekleurde, stilistische illustraties. Kleurrijk omslag en knalroze schutbladen. Een eenvoudig en toegankelijk eerste leesboekje voor kinderen vanaf ca. 7 jaar. Verberg tekst

Juul gaat met mama naar de kermis. Hij wil heel graag een beer uit het schietkraam. Die beer lijkt dadelijk bij hem te horen, maar hij heeft niet genoeg punten en mama's geld is op. Ze stappen naar huis maar er is zoveel volk op de kermis dat er geen doorkomen aan is. Heel mooi wordt vanuit kinderperspectief beschreven hoe het aanvoelt om van het ene been tegen de andere buik geduwd te worden. Juul heeft het benauwd en richt zich op de schoenen van mama. Nog even mag hij op de draaimolen en dan is hij plots mama kwijt. Vertwijfeld loopt hij over de kermis, onder de attracties door soms om de drukte te vermijden. Tot hij plots bij het schietkraam met de beer staat en daar staat mama ook en ze heeft een verrassing.
Dit is een boekje voor kinderen na enkele maanden leesonderwijs. En het heeft een boeiend verhaal. De gevoelens van Juul zijn ook heel herkenbaar. Juul schiet de tanden uit een open mond van de kop in het kraam; de link die gelegd wordt naar zijn eigen mond met ook een tand eruit is knap! De illustraties zijn mooi en heel expressief. Alleen de voorkaft vond ik minder aantrekkelijk.
Verberg tekst