Anna, het hoofdpersonage uit de gelijknamige peuterreeks, is inmiddels een kleuter geworden. In de reeks 'Grote Anna' belicht Kathleen Amant de nieuwe verworvenheden van het meisje. Naast zwemmen, paardrijden, lezen en rekenen leert Anna nu ook fietsen.
Anna is haar kleine fiets ontgroeid en krijgt een nieuwe, ‘echte’ fiets: eentje met trappers. Over twaalf spreads kijkt de jonge lezer het draaiboek ‘een kleuter leert fietsen’ in. Anna doorloopt alle fases die leerling-fietsers doormaken. Eerst is er de verrukking om de fiets. Daarna gaat ze oefenen met zijwieltjes. Ze kijkt uit voor auto's en gaat oefenen zonder zijwieltjes (met vader achter haar aanlopend). Dan volgen de eerste zelfstandige meters. Tijdens de onvermijdelijke valpartij gaat het even mis, maar Anna geeft niet op. Na opnieuw oefenen lukt het Anna eindelijk om alleen te fietsen.
De illustratiestijl die we kennen van Amants peuterverhalen over Anna, blijft behouden: eenvoudige, zwartomlijnde figuren in felle kleuren tegen een achtergrond van grote kleurvlakken. In tegenstelling tot de peuterreeks, waar de illustratie een pagina beslaat en de tekst op het tegenoverliggende blad staat, neemt in deze reeks elke prent een dubbele pagina in beslag en is de tekst hierin opgenomen. In dit boek bevatten de prenten weliswaar enkele details meer, toch behouden ze het ‘voor-de-kleintjes’-allure en lijken ze niet evenredig met het kind meegegroeid.
De tekst beschrijft, in tegenstelling tot de peuterreeks, uitgebreid het hele gebeuren. Het lettertype is beduidend kleiner, het aantal woorden merkbaar hoger. In Grote Anna leert fietsen leidt deze veelheid aan woorden, versterkt door het synchroon lopen van tekst en beeld, regelmatig tot overbodige informatie, wat een betuttelend effect sorteert en het voor-de-kleintjes-allure versterkt. Van de lezer wordt haast geen inspanning gevraagd, het is vooral de grote herkenbaarheid die de betrokkenheid van het kind in de hand werkt. Inhoud en functie staan dan op één lijn, vormelijk kan een kleuter van vier of vijf jaar iets meer aan. Op de laatste prent is het even anders: nergens wordt er wat gezegd over de vlag die achteraan op Anna’s fiets prijkt, maar elke kleuter zal ze snel opmerken!
Een herkenbaar en leerrijk prentenboek dat de fietser in de dop een klaar beeld biedt van het leerproces zonder de minder prettige kanten te verbergen. Nog een opsteker: zowel de kleine fietser als de ouders dragen een hesje en een helm op de openbare weg. [Gerda Tersago] Verberg tekst

Nieuw deel uit de serie over Anna, over wie al veel peuterboeken verschenen. Nu is de 'grote Anna' een kleuter geworden en leert ze o.a. paardrijden, zwemmen* en in dit deel fietsen. Op grote prenten kan in dit vierkante prentenboek worden gevolgd hoe dat verloopt. Eerst fietst ze met zijwieltjes, daarna zonder. Eerst met hulp van papa, daarna alleen. Natuurlijk is het spannend en moeilijk en valt ze ook wel, maar oefening baart kunst en uiteindelijk fietst ze met papa naar de bakker. Grote, eenvoudige, zwartomlijnde tekeningen in heldere kleuren steken fel af tegen een effen achtergrond waarin de enkele regels tekst in een speelse, zwarte letter zijn afgedrukt. Het taalgebruik is vlot, met veel positieve aanmoedigingen van papa en mama en uitroepen van Anna zelf. Voor de vrolijke prenten is dezelfde illustratiestijl (schematisch, grote effen gekleurde vlakken zonder details) gebruikt als bij de peuterboekjes. Dat kan voor kleuters wel wat te eenvoudig en te gemakkelijk zijn. Herkenbaar verhaal voor kinderen vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Anna, die we kennen uit de gelijknamige serie, is ondertussen geen peuter meer. Ze is een flinke kleuter en leert veel bij. Eén van die dingen is fietsen. Anna wil heel graag leren fietsen, net zoals haar buurjongen Arthur. Haar loopfietsje is nu echt te klein. Ze krijgt een mooie rode fiets van mama en papa. Ze springt er meteen op en doet een toertje. Er zijn nog zijwieltjes aan, dus het gaat prima. Toch moet Anna nog wat oefenen met het remmen. Als dat ook goed gaat, mag ze proberen zonder de zijwieltjes. Dat loopt niet zoals het moet: Anna maakt een lelijke val en wil nooit meer fietsen. Na een tijdje begint het toch terug te kriebelen en oefent ze op het gras. Mama en papa zijn heel fier op Anna en ook kleine Lars, die bij papa achterop in het kinderzitje zit, vindt het heel stoer van Anna, zijn grote zus! Groot, vierkant prentenboek met eenvoudige, zwartomlijnde tekeningen in heldere kleuren. Het geheel oogt rustig en vrolijk. De tekst is kort en duidelijk en goed opgenomen in de illustraties. In dit boek komen alle gebruikelijke fases in het leren fietsen aan bod. Ook de ontgoocheling als het niet lukt, de boosheid, maar ook de trots bij het slagen worden goed in beeld gebracht. Het boek sluit, net als de andere boeken van Anna, goed aan bij de leefwereld van kleuters.

Verberg tekst