Patrick Modiano (1947) lijkt in zijn romans steeds op zoek naar spoken uit een vluchtig verleden: als een soort commissaris Maigret reconstrueert hij locaties en personen met geen ander doel dan om de verloren tijd vast te leggen en gebeurtenissen te begrijpen. Aanvankelijk beschreef hij zijn eigen verleden, riep hij het oorlogsdecor op waarin zijn ouders een dubieuze rol speelden, maar na het alles onthullende autobiografische Un Pedigree richt hij zich met hetzelfde doel, zoals in Dora Bruder, ook op andere personages. In deze korte roman roept hij een vriendenkring op zoals die zich verzamelde in het café Le Condé en waarvan het meisje Louki het meest intrigerende middelpunt was. Zijzelf en drie andere getuigen komen aan het woord om haar tragisch eindigende bestaan te ontraadselen. Opnieuw wordt de lezer gefascineerd door een aantal bijna spookachtige, ongrijpbare figuren die zich bijna doelloos bewegen door een minutieus beschreven Parijs uit de zestiger jaren. Normale druk.