Besprekingen
Don Quichot in een Chevrolet Cruze
Salman Rushdie is geweldig op dreef in zijn satirische update van Cervantes' Don Quichot. Rushdies 'ridder' rijdt niet door Spanje, maar trekt door het platteland van Donald Trumps Amerika.
Salman Rushdie heeft een legendarisch voorbeeld uitgekozen voor een groteske parodie op onze eigen tijd: De vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha van Miguel de Cervantes (1547-1616), 'de eerste moderne roman in de westerse literatuur'. In Rushdies voor de Man Booker Prize genomineerde nieuwe roman Quichot biedt de klassieker de ideale achtergrond voor een tirade tegen de huidige samenleving. In een razend tempo voert Rushdie ons mee in een parade van literatuur, popmuziek, geschiedenis, filosofie, cyberspionage, film, sciencefiction, corruptie, #MeToo, geweld, wetenschap, tv-programma's, racisme, gaming, politiek, de zakenwereld.... De bonte, verwarrende opeenvolging maakt één ding duidelijk: dít is wat er van onze wereld is geworden.
Hoewel de veelheid aan ideeën de roman bijna uit zijn voegen laat barsten, blijf je toch in de ban van de taaltovenaar die Rushdie is. Het is alsof je vastgenageld zit bij het zien van een spetterend en kleurrij…Lees verder
Alsof de hele wereld erin moest
Roman. Salman Rushdie stuurt Don Quichot door de VS en laat hem de liefde najagen in een land dat desintegreert door psychoses, schijn, haat en leegte. Dit had een grootse roman kunnen zijn.
Anders dan de droevige en onheil aantrekkende koppigaard van Cervantes is de Don Quichot van Salman Rushdie best een olijke en optimistische vent. Gek genoeg maar niet helemaal geschift, altijd welwillend glimlachend tegenover wat hem te beurt valt, zelfs al is het racisme of een schietpartij, en dus meer een personage voor operette dan voor opera. Deze Quichot is van Indiase komaf, een handelsreiziger in geneesmiddelen die in zijn grijze Chevy Cruze van motel naar motel trekt dwars door Amerika. De pensioenleeftijd is hij al voorbij, een hersenbloeding liet gaten in zijn geheugen en hij houdt niemand meer over.
Op een morgen gooit hij zijn benen uit bed en beslist hij op zoek te gaan naar liefde. De Grote, Ultieme, Finale Liefde. Hij is het soort mens dat dag en nacht televisie kijkt en hij beseft dus dat hij in een wereld leeft waarin echt alles mogelijk is. Zijn affectie richt zich op de tweede populairste actrice en talkshowpresentatrice van het land, na Oprah Winfrey. A…Lees verder
In naam van de fantasie
Salman Rushdie stuurt in Quichot een tv-verslaafde immigrant op een roadtrip door Trumpland. Maar met zijn onbeteugelde verteldrang snijdt hij zichzelf soms in de vingers.
In zijn vorige roman, De familie Golden (The Golden House), presenteerde Salman Rushdie een verhaal over een uit India afkomstige vastgoedtycoon die naar de Verenigde Staten migreert en daar onder een nieuwe naam, Nero Golden, een nieuw leven begint. Het boek was te lezen als een wervelende persiflage op het Trump-tijdperk.
Kennelijk was Rushdie met dit boek nog lang niet uitgeschreven over Trumpland, want in Quichot voert hij de lezer opnieuw naar het 'Tijdperk van Alles-Is-Mogelijk'. En opnieuw zijn personages die vanuit India naar de Verenigde Staten migreren daarin de drijvende krachten.
Op de eerste bladzijde, beginnend met de semi-sprookjesfrase 'Er woonde eens', maken we kennis met de in Mumbai geboren Ismail Ismail, wiens achternaam na zijn overtocht naar Amerika is verhaspeld tot Smile. Hij is handelsreiziger in farmaceutische producten en het gaat niet goed met hem. Als gevolg van overdadig televisiekijken leidt hij aan een hersenbeschadiging, al zal de bero…Lees verder
De schrijver als verdwaalde ridder
Salman Rushdie op dreef in satirische update van Cervantes' 'Don Quichot'.
Salman Rushdie heeft een legendarisch voorbeeld uitgekozen voor een groteske parodie op onze eigen tijd: 'De vernuftige edelman Don Quijote van La Mancha' van Miguel de Cervantes (1547-1616), het boek dat geldt als de eerste moderne roman in de westerse literatuur. In Rushdie's voor de Man Booker Prize genomineerde nieuwe roman 'Quichot' biedt de klassieker de ideale achtergrond voor een tirade tegen de huidige samenleving.
In een razend tempo voert Rushdie ons mee in een fantasmagorische parade van de meest uiteenlopende onderwerpen: literatuur, popmuziek, geschiedenis, filosofie, cyberspionage, film, theater, sciencefiction, corruptie, de MeToodiscussie, geweld, wetenschap, tv-programma's, racisme, gaming, politiek, de zakenwereld, en zo nog veel meer. De bonte en verwarrende opeenvolging maakt alvast één ding duidelijk: dít is wat er van onze wereld is geworden. Hoewel de veelheid aan ideeën de roman bijna uit zijn voegen laat barsten, blijf je t…Lees verder