In De lege kamer van Sophie Hannah krijgt producer Fliss Benson promotie. Creative director Laurie Nattrass, haar baas, zet een stap opzij. Fliss mag een documentaire maken over gerechtelijke dwalingen, waarbij drie vrouwen van wie de kinderen stierven door wiegendood ten onrechte veroordeeld werden voor moord. Helen Yardley, Sarah Jaggard en Rachel Hines zijn inmiddels in beroep vrijgesproken. In hun veroordeling speelden de verklaringen van patholoog-anatoom Judith Duffy een doorslaggevende rol. Zij is inmiddels door het medisch tuchtcollege uit haar ambt gezet. Dan wordt Helen Yardley vermoord aangetroffen. Op haar lichaam vindt de politie een kaart met viermaal vier cijfers. En Fliss Benson ontvangt net dezelfde kaart, tot twee keer toe. ‘Sneeuwman’ Proust en zijn rechercheurs Simon Waterhouse en Sam Kombothekra voeren het onderzoek naar de moordenaar van Helen Yardley, eer hij opnieuw kan toeslaan.
De lege kamer presenteert zich als een literaire thriller. Hannah schrijft ook kinderboeken, poëzie en gewone romans. In De lege kamer trekt ze in elk geval een breed register open. Het vertelstandpunt wisselt, de chronologie van de gebeurtenissen wordt doorbroken en er is een subplot. Bovendien voegt Hannah krantenberichten, transcripties van interviews en fragmenten uit een boek over de zaak toe. Dat roept twee vragen op. Maakt het boek de literaire pretenties waar? En is het een geloofwaardige thriller? Op geen van beide vragen kan bevestigend geantwoord worden. Dat heeft in de eerste plaats te maken met het gebrek aan geloofwaardigheid van de personages. Die zijn bijna allemaal karikaturaal en van bordkarton. Dat geldt ook voor hoofdpersonage Fliss Benson. Maar ook voor haar baas Laurie Nattrass, zowel als voor Proust, het hoofd van de recherche. Inleven in de personages, erdoor geboeid worden, is daardoor quasi onmogelijk. De complexiteit waarmee de auteur de plot ontwikkelt, haalt ook nog eens elke vaart uit het verhaal. En dat is tamelijk funest voor een thriller. Wat rest is een interessant geven: wiegendood of moord, rechterlijke dwaling of niet. Helaas krijgt Hannah voor de uitwerking een dikke onvoldoende. [Geert Swaenepoel] Verberg tekst

De Engelse producer Fliss Benson krijgt op haar werk een anonieme kaart met 4 x 4 cijfers. Kort erna wordt een van drie vrouwen die ten onrechte voor wiegendood zijn veroordeeld, Helen Yardley, vermoord gevonden, waarna Fliss opeens wordt gepromoveerd en haar baas moet vervangen. Hij kiest de luwte omdat hij met Helen in een vereniging zat die zich inzet voor ten onrechte veroordeelde ouders. Fliss wordt verantwoordelijk voor de documentaire over de drie voor wiegendood veroordeelde vrouwen die hij aan het maken is. De dag erna krijgt ze weer een kaart met 4 x 4 cijfers; op Helens lichaam is ook zo’n kaart gevonden. Inmiddels is de politie volop met de zaak bezig via rechercheurs Simon Waterhouse en Sam Kombothekra. De bekroonde Britse dichteres (1971) schrijft naast poëzie, kinderboeken en psychologische thrillers die vaak bestsellers zijn. Het goedvertelde, uitstekend opgebouwde verhaal, met veel aandacht voor de psychologie, is heel spannend door verrassende, nieuwe wendingen en een onverwachte ontknoping. Goede vertaling. Kleine druk. Verberg tekst