Het tweede prentenboek over de eigenzinnige teckel Tom, die bij Saar en haar twee papa’s woont. Papa Pablo wil Teckel Tom leren apporteren, maar Tom weigert om de bal te pakken, behalve als Saar de bal gooit. Als ze in het park zijn, haalt hij hem helemaal niet, want hij moet eerst snuffelen, pas als hij dat heeft gedaan, rent hij achter de bal aan. Papa Pablo wil ook gooien. Hij gooit de bal heel ver, helemaal in de vijver. Tom rent naar de vijver en gaat in het gras zitten. Pak hem zelf maar, denkt hij. Misschien kan hij niet zwemmen, denkt Saar. Alle honden kunnen zwemmen, weet Papa Pablo. Maar Tom blijft zitten en papa Pablo zal de bal zelf moeten halen. De humoristische tekst leest als een fijn verhaal dat ook als zelfstandig voorleesverhaal gelezen zou kunnen worden. De kleurrijke illustraties, met een rustige uitstraling, sluiten goed aan bij de tekst, vaak door te laten zien wat de tekst vertelt, maar soms ook met extra informatie: bijvoorbeeld over wat papa Pim doet. De vrolijke prenten, het droge commentaar van teckel Tom en het grappige einde nodigen uit om het prentenboek steeds opnieuw (voor) te lezen en te bekijken. Eerder verscheen 'Hallo Teckel Tom!'*. Vanaf ca. 4 jaar. Masquer le texte

Teckel Tom kan best wel apporteren, maar hij doet het alleen op vraag van Saar. Bevelen van papa Pablo negeert hij volkomen. Zeker als deze de bal tot in de vijver gooit. Dat hij hem zelf maar gaat halen! Wanneer ze terug thuiskomen vat Saar tegen papa Tim dan ook goed samen wat ze uitgespookt hebben: “We hebben papa Pablo leren apporteren.”

Sympathiek is het eerste woord dat in je opkomt bij het lezen van dit boek. Het verhaaltje is eenvoudig en sympathiek. De karakters zijn bijzonder sympathiek: de eigenwijze hond, de wat onhandige papa Pablo, papa Tim als rots in de branding, en de zeer bijdehante Saar die overal tussen huppelt en het met iedereen prima kan vinden. En ook de illustraties zijn sympathiek, met frisse, felle kleuren en veel dynamiek, leuke details van honden op de achtergrond en als hoogtepunt een papa Pablo die met de bal in de mond uit de vijver komt gezwommen. De tekst ten slotte is echt op kinderniveau, waarbij het enige moeilijke woord “apporteren” op zeer natuurlijke wijze wordt verklaard.

Masquer le texte