In haar nieuwe striproman -- verkozen tot beste album op het festival van Angoulême -- blijft Satrapi bij de spaarzame zwart-witstijl van haar geroemde serie 'Persepolis', maar wendt ze een complexere verhaaltechniek aan. Het verhaal van haar oom Nasser Ali Khan wordt tweemaal verteld. In de eerste vijftien pagina's krijgen we het 'objectieve' verhaal, hoe de beroemde muzikant in november 1958 besluit te sterven omdat hij geen nieuwe tar kan vinden die even goed klinkt als zijn oude, gebroken tar. Daarna volgen zeven hoofdstukken, naar de zeven dagen waarin Nasser Ali zich neerlegt, vast en wacht op de dood. Deze hoofdstukken verklaren de redenen voor de zelfmoord, maar bevatten ook herinneringen en gedachten, een ontmoeting met de dood, blikken op de toekomst en een enkel optreden van de auteur zelf in die toekomst. Het laatste hoofdstuk keert terug naar de openingsscène en toont ons de dieper liggende reden voor Nasser Ali's zelfmoord. Zoals steeds bij Satrapi worden elementen van het Perzische erfgoed verwerkt, ditmaal o.m. het bekende verhaal van de dood in Isfahan en verder vooral de sufi-traditie, en speelt de politieke geschiedenis van Iran een rol.

Net zoals 'Persepolis' is De muzikant een wrang verhaal waarin Satrapi tragische kanten van het Iraanse sociale leven, 'verzoet' door een gebalanceerd verhaal, het speelse invoegen van de rijke Iraanse traditie, allerlei grapjes en haar vriendelijke tekenstijl. Ogenschijnlijk eenvoudig, bulkt die stijl van subtiele details en een slim gebruik van de mogelijkheden die het zwart-witcontrast biedt. [Chris Bulcaen] Masquer le texte

Een realistisch stripverhaal, tekeningen in zwart-wit, teksten in balloons of in losse blokken tussen de tekeningen. Het stripverhaal omvat acht dagen uit het leven van de Iraanse musicus Nasser Ali. Nasser zit gevangen in een slecht huwelijk. Hij leeft voor zijn muziek, maar als hij een nieuw instrument nodig heeft en het spelen daarop hem geen plezier meer geeft, besluit hij afscheid te nemen van het leven. In de acht dagen die volgen, overdenkt hij zijn leven, maar komt niet op zijn besluit terug. De Iraanse auteur Marjane Satrapi werds eerder bekend door haar beeldromancyclus 'Persepolis'. Ook dit stripverhaal is zeer interessant van inhoud. De tekeningen zijn mooi zwart-wit en doen soms denken aan de houtsneden van Frans Masereel.