Slaapdood
Stervensuur
×

Stervensuur
Commentaires
Tom Thorne, die ondertussen al tien Billinghamthrillers meegaat, heeft zich in het vorige deel Ten dode opgeschreven zo in de nesten gewerkt dat hij in Stervensuur gedegradeerd is tot ‘het blauwe uniform’. Hij heeft er wel een vriendin aan overgehouden, Helen Weeks, die inspecteur is bij The London Metropolitan Police. Ook met haar zoontje kan hij het goed vinden. Wanneer zijn vroegere collega’s een aantal ‘schijnbare’ zelfmoorden te snel klasseren, schiet Thorne in actie. Hij laat sommige betrokkenen in de waan dat hij nog rechercheur is, een risico dat niet opweegt op tegen de voordelen. En hij sleurt zijn ex-teamgenoten en zijn beste vriend, patholoog-anatoom Phil Hendricks, mee in zijn onderzoek. Ook zij zullen waarschijnlijk niet ontkomen aan de onvermijdelijke gevolgen daarvan. Hij vraagt zich af waarom zoveel mensen hem een dienst willen bewijzen, want hij kan zich niet voorstellen dat het uit respect is. Komt hij dan zo intimiderend over? Hij heeft gelogen, op ee…Lire la suite
Copyright (c) Vlabin-VBC
Hoewel teruggezet naar de uniformdienst meent rechercheur Tom Thorne de zelfmoord op twee oudere mensen toch onder de aandacht van zijn ex-collega’s van de afdeling Moordzaken te moeten brengen. Die zijn echter overtuigd van hun gelijk en Thorne besluit dan in het geniep zelf nader onderzoek te doen waarbij hij stuit op een op wraak beluste moordenaar. Het elfde deel rondom de eigenzinnige en wellicht daardoor voor de lezer sympathieke Thorne voor wie het ook nu niet allemaal meezit. Maar het is een doorzetter. Juist deze karaktereigenschap en het onderzoek zelf zorgt voor een prettig lezend, spannend verhaal dat een onverwachte ontknoping kent. Het verhaal wordt zowel vanuit het perspectief van Thorne als vanuit de moordenaar verteld. Sterke karakters en een goed te volgen verhaal houden de liefhebber van spanning en van Thorne (want hoewel onderdeel van een serie is het boek zelfstandig te lezen) tot het eind aan het verhaal gekluisterd. Kleine druk.